خط رند ۹۱۲: این موجود باستانی بیش از ۱۱ فوت (بیش از سه متر) طول داشته و بیش از ۱۶ میلیون سال پیش در اقیانوس ها شنا می کرده است.
به گزارش خط رند ۹۱۲ به نقل از ایسنا، دیرینه شناسان دانشگاه زوریخ سوئیس (UZH) دریافتند که فسیل نشان میدهد که این موجود باستانی با دلفین رودخانه ای کمیاب و در خطر انقراض که در اطراف آمریکای جنوبی زندگی می کند، ارتباط دارد.
به نقل از دیلی میل، فسیل ها نشان می دهند که دلفین پبانیستا یاکورونا (Pebanista yacuruna) که بتازگی پیدا شده است، بینایی ضعیف، پوزه ای کشیده و دندان های مختلفی داشته و بیش از ۱۶ میلیون سال پیش در اقیانوس ها پرسه می زده است.
پژوهشگران اینگونه جدید را به افتخار مردم افسانه ای معروف به تاکورونا، که گفته می شود در شهرهای زیر آب اطراف حوضه آمازون زندگی می کنند، نامگذاری کردند.
پژوهشگران برای نخستین بار جمجمه دلفین را در سفری به پرو در سال ۲۰۱۸ کشف کردند.
آلدو بنیتس-پالومینو (Aldo Benites-Palomino) می گوید که دلفین های رودخانه ای باقی مانده «بقایای گروههای دلفین های دریایی بسیار متنوعی بودند» و اعتقاد بر این است که آنها اقیانوس ها را برای رسیدن به رودخانه های آب شیرین برای یافتن منابع غذایی ترک کرده اند.
بگفته پژوهشگران، تغییر آب و هوایی موجب ناپدید شدن پبانیستا شد، برای اینکه طعمه آنها آغاز به ناپدید شدن کرد و فقدان منبع غذایی دلفین را به سمت انقراض سوق داد. حفره های کوچک چشم دلفین پژوهشگران را به این باور رسانده که این دلفین بینایی ضعیفی داشته و در آب های واقعا گل آلود زندگی می کرده، برای اینکه چشمانش آغاز به کاهش اندازه کرده بودند.
پژوهشگران همین طور دریافتند که پوزه کشیده و دندان های گوناگون آن نشان میدهد که این دلفین مانند خیلی از گونه های دیگر دلفین های رودخانه ای امروزی از ماهی تغذیه می کرده است.
یافتن فسیل در آمازون بطور فزاینده ای دشوار است، برای اینکه دیرینه شناسان باید تا «فصول خشک» در این منطقه که سطح رودخانه ها به اندازه کافی پایین می رود، صبر کنند تا بقایای فسیل شده در معرض دید قرار بگیرند. جمع آوری فسیل ها فرآیندی حساس به زمان است، برای اینکه اگر دیرینه شناسان آنها را پیش از پایان فصول خشک بیرون نکشند، افزایش جزر و مد رودخانه می تواند آنها را برای همیشه از بین ببرد.
