خط رند ۹۱۲: در دنیای جدید قدرت واقعی به کشورهایی تعلق خواهد داشت که به فناوری و نوآوری های جدیدتر دست یابند. در همین راستا کشورهای مختلف از چین وهند گرفته تا آمریکا و سوئد تلاش می کنند به آنها دست یابند.
به گزارش خط رند ۹۱۲ به نقل از مهر، هرچند دستیابی به رشد اقتصادی و رفاه بر طبق نظریه و نظریه های مختلف کاری ساده به نظر می آید، اما در عمل به عوامل زیادی وابسته است که یکی از آنها دستیابی به نوآوری است. نوآوری و فناوری های تازه به تمام جنبه های زندگی انسان امروزی رسوخ کرده اند. هوش مصنوعی، نسل جدید اینترنت، اینترنت اشیا، دستیابی به تکنولوژی های جدید ژنتیکی و غیره همگی از نظر تولید ثروت ارزش ساز هستند. در همین راستا کشورهای مختلف تلاش می کنند سهمی در افزایش و ارتقای نوآوری و تکنولوژیهای جدید داشته باشند و قسمتی از تولید ناخالص داخلی خودرا به تحقیق و توسعه اختصاص می دهند. آنچه در زیر می خوانید قسمتی از تلاش کشورهای مختلف در امتداد دستیابی به رشد اقتصادی با اتکا بر نوآوری و تکنولوژیهای جدید است.
سهم تحقیق و توسعه از اقتصاد چین
چین یکی از کشورهایی است که سرمایه گذاری وسیعی در زمینه تکنولوژی های جدید انجام می دهد و تصمیم دارد دراین زمینه علاوه بر خودکفایی به یک قطب نیز تبدیل گردد.
به نوشته نشریه گلوبال تایمز در ۲۰۲۱ میلادی سهم بخش تحقیق و توسعه (R&D) چین از تولید ناخالص داخلی این کشور ۲.۴۴ درصد بوده که این رقم رکورد جدیدی بشمار می رود. در سال قبل میلادی هزینه R&D این کشور به ۱۶۹.۶ میلیارد یوان رسیده است.
نشریه سی ان بی سی نیز در گزارشی در ژانویه ۲۰۲۲ میلادی اشاره می کند چین تصمیم دارد با کمک فناوری هایی مانند نسل ۶ اینترنت همراه و داده های کلان، سهم اقتصاد دیجیتال خود از تولید ناخالص داخلی کشورش را تا ۲۰۲۵ میلادی افزایش دهد.
این بلندپروازی نشان دهنده تلاش ابر قدرت آسیایی برای پیشی گرفتن در تکنولوژی های جدید و همزمان رقابت با آمریکا در حوزه نیمه رسانا و هوش مصنوعی است. طبق اسناد فاش شده بر طبق برنامه ریزی شورای دولتی خلق چین، صنایع اصلی اقتصاد دیجیتال تا ۲۰۲۵ میلادی ۱۰ درصد کل تولید ناخالص داخلی این کشور را تشکیل خواهند داد. این درحالی است که صنایع مذکور در ۲۰۲۰ میلادی ۷.۸ این شاخص را به خود اختصاص داده بودند. اهداف تعیین شده قسمتی از پنجمین برنامه ۱۴ ساله چین است. برنامه مذکور در حقیقت طرحی است که از ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۵ میلادی انجام می شود. چین سال قبل روی حوزه فناوری های پیشرو تمرکز کرد و تحقیقات دراین زمینه را با هدف خودکفاسازی افزایش داد.
طبق این برنامه چین تصمیم دارد ارزش صنعت فروش آنلاین (یکی از صنایع مهم این کشور) را ۱۱.۷۶ هزار میلیارد یوان در ۲۰۲۰ میلادی به ۱۷ هزار میلیارد یوان در ۲۰۲۵ میلادی برساند. همین طور این کشور تصمیم دارد سهم صنعت فناوری اطلاعات را از ۸.۱۶ هزار میلیارد یوان در ۲۰۲۰ به ۱۴ هزار میلیارد یوان در ۲۰۲۵ میلادی برساند.
چین تصمیم دارد ارزش صنعت فروش آنلاین (یکی از صنایع مهم این کشور) را ۱۱.۷۶ هزار میلیارد یوان در ۲۰۲۰ میلادی به ۱۷ هزار میلیارد یوان در ۲۰۲۵ میلادی برساند. همین طور این کشور تصمیم دارد سهم صنعت فناوری اطلاعات را از ۸.۱۶ هزار میلیارد یوان در ۲۰۲۰ به ۱۴ هزار میلیارد یوان در ۲۰۲۵ میلادی برساند
پیش بینی می شود کاربران اینترنت پرسرعت چین از ۶.۴ میلیون نفر در ۲۰۲۰ به ۶۰ میلیون نفر در ۲۰۲۵ میلادی برسند. در حقیقت ارتقای ارتباط و سرعت اینترنت قسمتی از استراتژی چین برای افزایش سهم اقتصاد دیجیتال این کشور از تولید ناخالص داخلی آنست.
همچنین این کشور تصمیم دارد در زمینه هایی مانند نیمه رساناها خودکفا شود. طبق اسناد موجود حوزه هایی مانند رایانش ابری، ساخت مراکز داده و تجارت الکترونیک برون مرزی نیز از اهداف گسترش چین هستند. در این میان خرده فروشی آنلاین، پست و خرید آنلاین، توسعه نرم افزار و خدمات مهندسی از صنایع پولساز و درآمدزا در چین به حساب می آیند.
سهم ۱۰ درصدی صنعت فناوری از تولید ناخالص داخلی آمریکا
طبق گزارش تحلیل سالانه Cyberstates۲۰۱۹ که توسط CompTIA منتشر می شود، صنعت فناوری یکی از بخش های مهم اقتصاد آمریکا بشمار می رود.
طبق آمار وب سایت Statista در ۲۰۲۰ میلادی صنعت فناوری آمریکا ۱۰.۵ درصد از تولید ناخالص داخلی این کشور را تامین کرده بود. ارزش تولید ناخالص داخلی ایالات متحده در ۲۰۲۱ میلادی ۲۲.۹ هزار میلیارد دلار بوده که به تنهایی برابر با ۲۵% کل تولید ناخالص داخلی جهان (مساوی با ۱۷۰ کشور جهان) است.
این درحالی است که آمریکا در ۲۰۲۰ میلادی ۲۳.۵ میلیارد دلار صرف تحقیق و توسعه کرده است. این رقم نشان دهنده افزایشی ۳.۴ درصدی نسبت به سال پیش از آنست.
درهمین راستا پیش بینی می شود استخدام در بخش فناوری اطلاعات از ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۹ میلادی ۱۱ درصد رشد کند.
جالب آنکه صنعت فناوری یکی از ۵ عامل مهم درآمدزایی اقتصادی در ۲۳ ایالت این کشور بشمار می رود.
فناوری نقش مهمی در تمام بخش ها همچون خدمات درمانی، تولید کارخانه ای پیشرفته، حمل و نقل، آموزش و انرژی دارد. بنا بر این بنظر می رسد در آینده نزدیک اینترنت اشیا، هوش مصنوعی، ماشین یادگیری، وسایل نقلیه خودران و غیره چهره جامعه و صنایع را تغییر خواهند داد.
سوئد بستری مناسب برای رشد و بالندگی استارت آپ ها
استارت آپ های سوئدی در سالهای اخیر توجهات بین المللی را به خود جلب کرده اند اما این کشور تاریخچه ای طولانی در استفاده از فناوری های تازه و نوآوری دارد. درباب فناوری های دیجیتالی که از رشد ماندگار، راندمان و توسعه اجتماعی تأثیرگذار هستند نیز عملکرد سوئد بسیار ایده ال است.
طبق داده های موجود تولید ناخالص داخلی سوئد در سال ۲۰۲۰ میلادی ۵۴۱ هزار و ۶۴ میلیون دلار بوده است. همین طور بر طبق آمار بانک جهانی این کشور ۳.۳۱ درصد از تولید ناخالص داخلی خودرا در سال ۲۰۱۸ میلادی به تحقیق و توسعه مختص کرده است.
صنعت ICT سهم بالایی در اقتصاد سوئد ایفا کرده و بیش از یک چهارم مردم این کشور بطور مستقیم در شرکت های ICT فعالیت می نمایند. طبق آمار این کشور بخش دیجیتال سوئد حدود ۵.۸ درصد از تولید ناخالص داخلی این کشور را تشکیل می دهد. بدین سبب تعجبی ندارد که شرکت های فناوری برتر کسب و کارخودشان را در سوئد به وجود آورده اند تا به بازارهای اروپایی دست یابند. خیلی از شرکتها مراکز تحقیق و توسعه در این کشور تأسیس کرده اند و فناوری های تازه را آزمایش می کنند یا با نوآوران سوئدی همکاری می کنند.
اپل، آمازون، فیسبوک، فوجیتسو، گوگل، اچ پی، آی بی ام، مایکروسافت، انویدیا و تاتا فقط برخی از شرکت های جهانی هستند که در سوئد سرمایه گزاری نموده اند.
همچنین باید در نظر داشت استکهلم یکی از هاب های استارت آپ جهانی است که با سرعت زیادی رشد کرده است. شرکت های مانند اسکایپ، اسپاتیفای، کلارنا، کینگ، موجانگ، تراستلی، یوبیکو و … همگی از صحنه استارت آپ استکهلم سربرآورده اند. هم اکنون بیش از ۳۰ بستر آزمایشی در این کشور روی هوش مصنوعی، اینترنت اشیا، بازی های رایانشی برای نسل ۵ و ۶ اینترنت همراه، امنیت فناوری اطلاعات، ایجاد اینترنت در کارخانه ها، ابررایانشی، فناوری های حمل ونقلی، رباتیک و یادگیری ازراه دور تمرکز کرده اند.
سهم فناوری ICT در اقتصاد هند
این کشور پر جمعیت آسیایی نیز در زمینه فناوری های نوآورانه و ایجاد اقتصادی دانش محور کوشش های زیادی کرده است. یکی از صنایع پر رنگ در این کشور فناوری اطلاعات است که شامل خدمات IT، مشاوره و برون سپاری می شود. بانک جهانی تولید ناخالص داخلی هند در سال ۲۰۲۰ میلادی را ۲۶۲۲ میلیارد دلار تخمین زده است. این صنعت ۸ درصد از تولید ناخالص داخلی هند در سال ۲۰۲۰ را به خود مختص کرده است. همین طور تخمین زده می شود درآمد صنعت فناوری اطلاعات در سال مالی ۲۰۲۱ میلادی ۱۹۴ میلیارد دلار بوده است. این رقم نشان دهنده رشدی ۲.۳ درصدی نسبت به سال قبل است. درآمد داخلی صنعت فناوری اطلاعات در هند ۴۵ میلیارد دلار تخمین زده می شود و درآمد صادرات آن نیز در سال مالی ۲۰۲۱ میلادی ۱۵۰ میلیارد دلار بوده است.
طبق اطلاعات موجود تا مارس ۲۰۲۱ میلادی ۴.۵ میلیون نفر در این بخش فعال بوده اند.
به نوشته بنیادIndia Brand Equity Foundation، این کشور دارای بیشترین تعداد فارغ التحصیلان رشته های فنی در سراسر جهان است.
هند برای بسط نوآوری در خدمات ابر رایانشی سرمایه گذاری در مراکز بزرگ داده را افزایش داده است. تخمین زده می شود هند به سهم قابل توجهی از بازار جهانی سرمایه گذاری در خدمات ابر رایانشی برسد و تا ۲۰۲۵ میلادی میزان سرمایه گذاری در آن سالانه به ۵ میلیارد دلار برسد. از طرف دیگر پیش بینی می شود بازار بازی های موبایل این کشور نیز همراه با روند جهانی رشد کند و ارزش آن تا ۲۰۲۵ میلادی به ۷ میلیارد دلار برسد.
تخمین زده می شود هند به سهم قابل توجهی از بازار جهانی سرمایه گذاری در خدمات ابر رایانشی برسد و تا ۲۰۲۵ میلادی میزان سرمایه گذاری در آن سالانه به ۵ میلیارد دلار برسد
علاوه برآنچه گفته شد نباید فراموش کرد هند در بخش صادرات خدمات نرم افزاری نیز فعالیت زیادی دارد. در این میان کارشناسان معتقدند هوش مصنوعی رشد سالانه اقتصاد هند را افزایش دهد. همین طور افزایش استفاده از هوش مصنوعی توسط شرکت های هندی احتمالاً به افزایش ۲.۵ درصدی تولید ناخالص داخلی کشور در کوتاه مدت منجر می شود. طبق اطلاعات این منبع پیش بینی می شود ۳ شرکت بزرگ فناوری اطلاعات هند یعنی TCS، ویپرو و اینفوسیس فرصت های شغلی بیشماری ارایه کنند.
همچنین باید در نظر داشت شرکت های فناوری اطلاعات هندی مراکزی در سراسر جهان دارند. این شرکتها بسیار وسیع و در زمینه های مختلف از مخابرات گرفته تا خرده فروشی فعالیت می نمایند.
شرکت های صنعتی عامل رشد کره جنوبی
طبق آخرین آمار موجود در ۲۰۲۰ میلادی تولید ناخالص داخلی کشور کره جنوبی حدود ۱.۶۴ هزار میلیارد دلار بود. ۵۷.۰۲ درصد این رقم به بخش خدمات و ۳۲.۸ درصد آن به صنایع متعلق می باشد. به نوشته خبرگزاری یونهاپ، کره جنوبی در سال ۲۰۱۹ میلادی ۸۳ میلیارد دلار در تحقیق و توسعه هزینه کرده بود.
بخش صنعتی کره جنوبی حدود یک چهارم نیروی کار را به خود اختصاص می دهد و یکی از زیرمجموعه های آن تولیدات کارخانه ای است. در این میان باید توجه داشت بزرگترین صنایع کره محصولات الکترونیکی، خودرو، تجهیزات مخابراتی، کشتی سازی، صنایع شیمیایی و فولاد هستند.
نکته مهم آنکه این اقتصاد بزرگ جهانی یکی از بزرگترین تولید کنندگان کالاهای الکترونیکی و نیمه رساناها است و چند شرکت بزرگ بخش زیادی از تولید ناخالص داخلی این کشور را تامین می کنند. خودروسازانی مانند هیوندای، کیا همچون اسامی جهانی شناخته شده هستند که با تاکید بر تکنولوژی های جدید و تحقیق و توسعه سهمی در بازار صادرات جهانی را به خود اختصاص داده اند.
نشریه پالس در گزارشی می نویسد: درآمد ۱۰ شرکت بزرگ کره ای معادل نیمی از تولید ناخالص داخلی این کشور در سال ۲۰۱۷ میلادی بوده است. درآمد فروش این شرکتها در سال ۲۰۱۷ میلادی ۶۷۷.۸ میلیارد دلار بوده که معادل ۴۴.۲ درصد از تولید ناخالص داخلی کشور در سال ۲۰۱۷ میلادی بوده است.
اقتصاد کره جنوبی در سالهای اخیر به شرکت های بزرگی وابسته بوده است. در بین این شرکتها نام SK Hynix، ناور، کاکائو، هیوندای، کوپانگ دیده می شود. همین طور طبق آمار موجود عنوان شده کره جنوبی در ۲۰۲۱ میلادی سرمایه ای معادل ۴.۳۵ درصد از تولید ناخالص داخلی خودرا در بخش تحقیق و توسعه صرف کرده است.
تکیه سنگاپور بر تحقیق و توسعه برای رشد اقتصادی
این کشور آسیایی نیز یکی دیگر از قطب های اقتصادی جهان است که با تاکید بر دانش و فناوری و تحقیقات جایگاه خودرا به دست آورده است. تولید ناخالص داخلی این کشور در سال ۲۰۲۰ میلادی بر ۳۳۹ میلیارد دلار بالغ شده بود. تولید ناخالص داخلی این کشور حدود ۰.۳۰ درصد از اقتصاد جهان را تشکیل می دهد. همین طور این کشور در سال ۲۰۱۷ میلادی ۱.۹۲ درصد از تولید ناخالص داخلی خودرا صرف تحقیق و توسعه کرده بود.
از مدت ها قبل سنگاپور بعنوان یکی از پیشرفته ترین اقتصادهای جهان شناخته شده است. جالب آنکه با وجود بازار کوچک داخلی و فقدان منابع طبیعی، این کشور توانسته بحران های مالی را پشت سر بگذارد و اقتصاد با ثباتی را با اتکا به تکنولوژی به وجود بیاورد. در این میان بزرگترین صنعت این کشور بخش تولیدات کارخانه ای است که ۲۰ تا ۲۵ درصد از تولید ناخالص داخلی کشور را تامین می کند. صنایع اصلی تولیدی این کشور شامل محصولات الکترونیکی، مواد شیمیایی، تجهیزات پزشکی زیستی، لجستیکی و مهندسی حمل و نقل است. طبق اطلاعات بانک جهانی در سال ۲۰۱۷ سنگاپور ۱.۹۲ درصد از تولید ناخالص داخلی خودرا به تحقیق و توسعه اختصاص داده بود.
تحقیق و توسعه نقشی مهم در بلندپروازی های سنگاپور برای تبدیل شدن به یک اقتصاد نوآورانه و ایجاد کننده ارزش افزوده دارد. تحقیق و توسعه بستری برای سنگاپور فراهم می آورد تا قابلیت هایی جدید در صنایع را برای آینده بسازد.
منبع: خط رند ۹۱۲
