به گزارش خط رند ۹۱۲، این کرم می تواند با برگشت به حالتی شبیه به سلول های بنیادی، بدن خویش را باردیگر رشد دهد.
به گزارش خط رند ۹۱۲ به نقل از ایسنا، زمانی که حرف از «بازسازی»(Regeneration) زده می شود، می بینیم که گونه انسان از چندین گونه از حیوانات عقب است و دانشمندان مشتاق کشف اسرار چنین حیواناتی از جمله، یک کرم دریایی به نام «Platynereis dumerilii» هستند تا بتوانند از آنها بیاموزند.
به نقل از اس ای، این کرم ها در بازسازی بیولوژیکی متخصص هستند. آنها می توانند با از دست دادن بخش بزرگی از بدن خود زنده بمانند و الان محققان بینش بهتری در رابطه با نحوه انجام آن دارند.
آنها می گویند سلول های تخصصی نزدیک به زخم در حالت بازگشت به شکل اولیه سلول های بنیادی خود و سازگاری مجدد برای جایگزینی بافت از دست رفته قرار می گیرند.
«بازسازی» در زیست شناسی، یک فرآیند تجدید، ترمیم و رشد است که سبب می شود ژنگان ها، یاخته ها، جانداران و بوم سازگان ها در مقابل رویدادهای ناگهانی طبیعی یا رویدادهایی که سبب اختلال و صدمه می شود، مقاوم شوند. تمام گونه ها از باکتری ها گرفته تا انسان ها کمابیش دارای قابلیت بازسازی هستند.
بازسازی می تواند کامل باشد، به این صورت که بافت جدید مشابه بافت از دست رفته است یا این که ناقص باشد؛ به این شکل که بعد از بافت مرده، فیبروز پدیدار می شود. در پایه ای ترین مرحله، بازسازی به وسیله فرایندهای مولکولی تنظیم بیان ژن(gene regulation) صورت می گیرد.
بازسازی در زیست شناسی هر چند اصولاً در ارتباط با فرایندهای ریخت زایشی است که سبب شکل پذیری های فنوتیپی(phenotypic plasticity) در خصوصیت های ظاهری جانوران است، اما این فرآیند سبب می شود جانوران یاخته خویش را ترمیم کنند و سازگاری خویش را در وضعیت های فیزیولوژیک و ریخت شناختی خود حفظ کنند.
در مراحل بالاتر از ژنتیک، بازسازی اساساً بوسیله ی یک فرآیند یاخته ای غیرجنسی انجام می پذیرد. بازسازی با تولید مثل متفاوت می باشد.
بازسازی در اغلب گونه ها توسط سلول های بنیادی صورت می گیرد که به هر نوع سلولی که نیاز است، تبدیل می شوند. با این وجود، زمانیکه بخش انتهایی کرم «Platynereis dumerilii» بریده می شود، جمعیت های گوناگونی از سلول های دیگر برای بازیابی سریع آن بخش از دست رفته از بدن آن انتخاب می شوند.
این فرآیندی به نام تمایززدایی(dedifferentiation) است و ما آنرا در گونه های دیگر هم دیده ایم.
نویسندگان این مطالعه به سرپرستی محققان دانشگاه وین در اتریش شناسایی کرده اند که چگونه این کرم ها اساساً وضعیت سلول های دیگر را به عقب برمی گردانند تا بتوان آنها را تغییر کاربری داد.
لئونی آدلمن(Leonie Adelmann) زیست شناس مولکولی از دانشگاه وین می گوید: این بدان معناست که این سلول ها در عرض چند ساعت آغاز به بازگشت به حالت سلول های بنیادی می کنند تا در سریع ترین زمان ممکن منطقه رشد جدیدی ایجاد کنند.
برنامه ریزی مجدد سلول های انسانی یک حوزه علمی نوظهور است که نویدبخش پیشرفت های عمده در درمان های پزشکی است. توانایی کنترل چگونگی تبدیل سلول ها به انواع تخصصی می تواند برای درمان بیماری ها و ترمیم صدمه های قابل توجه به بدن مورد استفاده قرار گیرد.
این مطالعه به برخی پیوندها بین گونه ها اشاره می کند که روزی می توانیم از آنها استفاده نماییم.
این تیم از دو روش تحلیل و بررسی ژنتیکی پیشرفته(توالی یابی RNA تک سلولی و تراریختی موزاییکی) استفاده کردند تا بفهمند سلول های فردی چگونه رفتار و بین حالت ها تغییر می کنند تا صدمه های بوجود آمده در این کرم ها را در لابراتوار ترمیم کنند. این کار، آنها را قادر می سازد تا ردیابی کنند که این سلول ها از کجا آمده اند و به چه نوع سلولی تبدیل گشته اند.
آدلمن می گوید: ما حداقل دو جمعیت مختلف از سلول های بنیادی را کشف کردیم. یکی که بافت هایی مانند اپیدرم و نورون ها را بازسازی می کند و دیگری که عضلات و بافت همبند را تشکیل می دهد.
محققان می گویند: بدن ما انسان ها طبیعتاً دارای خواص شفابخش فوق العاده ای است، اما صدمه های بزرگ، بیماری و پیری همگی می توانند محدودیت هایی را برای بازسازی انسان ایجاد کنند. فرایند تمایززدایی مشاهده شده در اینجا و سایر گونه ها می تواند به ما کمک نماید تا بعضی از این محدودیت ها را پشت سر بگذاریم، بخصوص وقتی روش های تحلیل علمی بهبود می یابند.
فلوریان رابل(Florian Raible) زیست شناس مولکولی از دانشگاه وین می گوید: مفهوم تمایززدایی بیشتر از ۶۰ سال پیش عنوان شد، اما محققان در آن زمان فاقد ابزارهایی برای آزمایش این ایده بودند. حالا ما ابزارهایی برای درک تمایززدایی در سطح مولکولی بوجود آورده ایم که پایه ای برای مطالعات آینده فراهم می آورد.
این پژوهش در مجله Nature Communications انتشار یافته است.
