خط رند ۹۱۲: تحقیقات جدید نشان میدهد سر زدن به توپ فوتبال با بوجودآوردن ناهنجاری در ماده سفید مغز، منجر به لطمه مغزی می شود.
به گزارش خط رند ۹۱۲ به نقل از ایسنا، تحقیقات جدید نشان داده است که ضربه های جزئی به سر مانند ضربه سر به توپ فوتبال، سبب ایجاد ناهنجاری در ماده سفید مغز می شود.
پژوهشگران انجمن رادیولوژی آمریکای شمالی (RSNA) تصاویر MRI مغز ۳۵۲ فوتبالیست آماتور ۱۸ تا ۵۳ ساله، شامل زن و مرد را مورد تحلیل و بررسی قرار دادند. آنها ناهنجاری هایی را در ماده سفید اطراف مغز، خصوصاً در لوب پیشانی مشابه با انسفالوپاتی مزمن جراحتی (CTE) کشف کردند.
انسفالوپاتی مزمن جراحتی (ناشی از ضربه) به اختصار «CTE»، نوعی زوال عصبی است که با زوال عقل هم راه است. این بیماری در کشتی گیران، بوکسورها و سایر قهرمانان ورزشی که گرفتار «تکان مغزی» (Concussion) شده باشند، دیده می شود و با اسامی دیگری همچون «انسفالوپاتی مزمن بوکسورها»، «انسفالوپاتی جراحتی بوکسورها»، «دمانس بوکسورها»، «آسیب جراحتی مزمن مغز در رابطه با بوکس (CTBI-B) و سندرم مُشت خوردگی شناخته می شود.
انسفالوپاتی مزمن جراحتی یک بیماری مغزی پیشرونده است که همانطور که گفته شد، اغلب با ورزش های تماسی و ضربه ای مانند بوکس یا فوتبال همراه است؛ جایی که ورزشکاران با ضربه های مکرر به سر مواجه می شوند.
افراد دچار انسفالوپاتی مزمن جراحتی اولیه ممکنست از مشکلات حافظه، تغییر خلق و خو، بی ثباتی عاطفی و مشکلات رفتاری مانند تکانشگری یا پرخاشگری رنج ببرند. این بیماری همین طور با افسردگی و خشونت مرتبط می باشد و علایم آن شامل زوال عقل، مشکلات گفتاری و بینایی و علایم مشابه با بیماری پارکینسون و عدم کنترل حرکت ماهیچه ای با پیشرفت بیماری بدتر می شوند.
در صورتیکه زدن ضربه های سخت به سر چیزی نیست که بطور معمول در فوتبال ببینیم، اما سر زدن به توپ در این ورزش بسیار شایع است که می تواند چنین خطراتی را به همراه داشته باشد.
لوب پیشانی قسمتی از مغز است که در آن عملکردهای شناختی مانند تصمیم گیری به انجام می رسد و حافظه در آن قرار دارد. پیشانی همان نقطه ای است که بازیکنان فوتبال به طور معمول از آن برای زدن ضربه به توپ با سر استفاده می نمایند.
در این مطالعه تصاویر ام آرآی مغز ۳۵۲ فوتبالیست با ۷۷ ورزشکار دیگر که ورزش های تماسی و ضربه ای انجام نمی دهند، با تکنیکی به نام «ام آرآی انتشار»(dMRI) مقایسه شد. این تکنیک بر حرکت مولکول های آب در بافت ها تمرکز می کند تا ناهنجاری های ظریف مانند سکته، بیماریهای عصبی و لطمه های مغزی تروماتیک(TBI) را که در ام آرآی های سنتی غیرقابل تشخیص هستند، شناسایی کند.
خیلی از ورزشکاران حاضر در این مطالعه هیچ گاه دچار TBI یا ضربه مغزی تشخیص داده نشده بودند که تأثیر تجمعی ضربه های جزئی مانند سر زدن به توپ فوتبال را برجسته می کند.
بازیکنانی که ضربه های سر بیشتری به توپ داشتند، ناهنجاری هایی را در ماده سفید مجاور شیارهای لایه بیرونی مغز که برای به حداکثر رساندن سطح قشر مغز و جداسازی مناطق عملکردی مغز لازمست، نشان دادند. ماده سفید را می توان به عنوان شاهراه ارتباطی سیستم عصبی مرکزی درنظر گرفت که سیگنال ها را به و از قسمت های مختلف مغز و نخاع منتقل می کند.
دکتر مایکل لیپتون(Michael Lipton)، استاد رادیولوژی در مرکز پزشکی ایروینگ دانشگاه کلمبیا در نیویورک اظهار داشت: تحلیل ما نشان داد که ناهنجاری های ماده سفید مکانیسمی را نشان میدهد که سر به عملکرد شناختی بدتری منجر می شود. باتوجه به عدم لطمه جدی به سر بازیکنان، این مطالعه ارتباط مستقیمی بین ضربات سر تکراری و عملکرد ضعیف تر یادگیری کلامی پیدا کرد که نشان میدهد حتی ضربه های به ظاهر خوش خیم مانند ضربه سر به توپ می تواند تأثیر عمیقی بر مغز داشته باشد.
وی ادامه داد: ضربه های مکرر سر در بین ورزشکاران سالم نشان میدهد ناهنجاری ها در مکان هایی رخ می دهند که مشخصه CTE هستند و با بدتر شدن توانایی یادگیری یک کار شناختی مرتبط می باشد و می تواند بر عملکرد فرد در آینده تأثیر بگذارد.
بیماری CTE نخستین بار در سال ۱۹۴۹ توسط دکتر مکدونالد کریچلی(Macdonald Critchley) توصیف شد و در اوایل دهه ۲۰۰۰ بود که توسط دکتر بنت اومالو(Bennet Omalu) به عنوان یک بیماری درنظر گرفته شد که از آن زمان تا حالا به صورت شایعی در ورزشکاران، خصوصاً بوکسورها و بازیکنان فوتبال آمریکایی شناسایی شده است.
در صورتیکه در ورزش بوکس به سبب ماهیت این ورزش، کار زیادی برای کاهش ضربه به سر قابل انجام نیست، در فوتبال آمریکایی مدت هاست که بدنبال کاهش خطرات هستند. به عنوان مثال بازیکنان این ورزش از سال ۱۹۴۳ ملزم به پوشیدن کلاه ایمنی شده اند، البته در ابتدا این کلاه ایمنی، چرمی بود و الان از پلاستیک فشرده استفاده می شود. حتی با توجه به این پیشرفت در تجهیزات مورد استفاده، ضربه های مکرر به سر منجر به موجی از لطمه های مغزی در میان بازیکنان این ورزش شده است.
یک مانع بزرگ در تشخیص CTE این است که تنها می توان آنرا بعد از مرگ انجام داد که پژوهش روی آنرا دشوار می کند.
بازیکنان بسیاری در ورزش فوتبال آمریکایی و فوتبال معمولی، هاکی، کشتی و کشتی کج به CTE مبتلا شده اند و همگی در شرایطی نابهنگام و ناگوار جان خودرا از دست داده اند.
در سال ۲۰۲۲ لیگ ملی فوتبال آمریکایی استفاده از کلاه محافظ را که ضربه را برای کاهش لطمه به سر جذب و دفع می کنند، در طول تمرین پیش فصل الزامی کرد و برای فصل ۲۰۲۴، بازیکنان مجاز به پوشیدن آنها در طول بازی های فصل نیز هستند. مطالعات نشان داده اند که این کلاه ها تاثیر برخورد را ۱۰ تا ۲۰ درصد کم می کنند.
منبع: خط رند ۹۱۲
