خط رند 912

فروش سیم کارت 912 رند

عضو هیئت علمی ایرانداک مطرح کرد؛ پای هوش مصنوعی چگونه به نشریات علمی باز شد

به گزارش خط رند ۹۱۲، عضو هیات علمی ایرانداک اظهار داشت: دلیل اینکه استفاده از هوش مصنوعی در پژوهش یک پارادایم جدید است این تقابل وجود دارد و در آینده استفاده از ابزارهای هوش مصنوعی پذیرفته می شود.

به گزارش خط رند ۹۱۲ به نقل از مهر، دکتر بهروز رسولی در کرسی ترویجی «اخلاق و سیاست هوش مصنوعی» از سری پیش نشست های هشتمین دوره جایزه ملی فناوری اطلاعات که در ایرانداک برگزار شد، در مورد دیدگاه نشریات علمی در استفاده محققان از هوش مصنوعی اظهار داشت: موضوعات در رابطه با هوش مصنوعی هنوز در شروع راه است و هنوز محققان و تصمیم گیران به یک جمع بندی و توافق نرسیدند که به چه سمت و سویی باید حرکت کرد.
وی ضمن اشاره به اینکه نشریات هسته اصلی زیست بوم پژوهش هستند، اظهار داشت: نشریات اهمیت بالای ی در این زمینه ایفا می کنند و حتی مهم تر از بنگاه های تامین مالی و پژوهشکده ها هستند.
عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران (ایرانداک) ضمن اشاره به ذی نفعان مختلف امر پژوهش و نگارش در عرصه نشریات اظهار داشت: پدیدآورندگان، خوانندگان، سردبیران و افرادی که داوری که مقالات را داوری می کنند، ذی نفعان این حوزه هستند. تلاش این ذی نفعان سبب می شود که پیشرفت های علمی اتفاق بیفتد.

جبهه گیری «نیچر» در ممنوعیت استفاده از هوش مصنوعی

وی ضمن اشاره به یافته های پژوهشی در حوزه در سیاستگذاری و جبهه گیری نشریات در مورد استفاده از ابزارهای هوش مصنوعی اظهار داشت: در مورد استفاده از هوش مصنوعی در نگارش و پژوهش سه دیدگاه وجود دارد. نخستین دیدگاه یک دیدگاه سلب و دشوار است که هرگونه استفاده از ابزارهای هوش مصنوعی را تحریم می کند. نشریات زیرمجموعه «نیچر» این رویکرد را دارند و هر گونه استفاده از ابزارهای هوش مصنوعی را ممنوع کردند. حدود ۶ درصد از کل نشریات استفاده از هوش مصنوعی را بطور کل ممنوع و تحریم کردند.
به گفته رسولی؛ نیچر نخستین ناشری بود که به آن مقاله ای با همکاری هوش مصنوعی نوشته شده بود، ارسال شد که نام «چت جی پی تی» به عنوان مولف دوم در مقاله آن ذکر شده بود. بنابراین این انتشارات در عمل انجام شده قرار گرفت و به این اقدام پاسخ فکر نشده داد.
وی ضمن اشاره به دسته دوم نشریات که میانه رو هستند، توضیح داد: بخش دیگری از نشریات مطرح می کنند که محققان می توانند با شرایط خاص، کنترل شده و محدود از ابزارهای هوش مصنوعی استفاده نمایند و ۹۴ درصد نشریات چنین نگاهی دارند.
عضو هیات علمی ایرانداک با بیان اینکه بخش دیگری از نشریات استفاده از ابزارهای هوش مصنوعی را مجاز می دانند، اظهار داشت: این نشریات تا جایی که پدیدآوری را به خطر نندازد، استفاده از این ابزارها را مجاز می دانند. این نشریات مطرح می کنند حتی می توان از تصاویر تولیدشده هوش مصنوعی بهره برد ولی نه اینکه تحلیل آنها نیز به عهده هوش مصنوعی باشد.
وی با بیان اینکه این نشریات کم تر از یک درصد کل نشریات را می سازند، اظهار نمود: نشریاتی که استفاده از هوش مصنوعی را مجاز ولی کنترل شده می دانند، ۳ اصل را مورد توجه قرار می دهند؛ اول این که از ابزارهای هوش مصنوعی مولد زمانی می توان بهره برد که برای بهبود زبانی و گرامر باشد؛ دوم؛ به هیچ عنوان نباید برای تولید متن و دیدگاه در مورد یک مسئله از این ابزارها بهره برد و سوم این که استفاده از ابزارهای هوش مصنوعی برای تولید و تغییر نمودار و artwork ممنوع می باشد و تنها در حد تغییر رزولوشن و… از آن می توان استفاده نمود.

نیاز به استفاده از ابزارهایی جهت بررسی «صداقت»

رسولی ضمن اشاره به توسعه ابزارهای تشخیص سرقت علمی در دنیا اظهار داشت: توسعه این ابزارها در سالهای گذشته در دنیا و ایران مورد توجه قرار گرفته است ولی هم اکنون موضوع «Integrity detection» یا «تشخیص صداقت و درستی» در حوزه تشخیص استفاده از هوش مصنوعی باید مورد توجه قرار گیرد. برای نمونه هم اکنون یک ابزار به نام Proofig در حوزه تشخیص عکس ها درحال فعالیت است.
وی تصریح کرد: این ابزارها هنوز درحال تکمیل هستند. اخیراً گوگل نیز ابزاری درحال توسعه دارد که ردپای هوش مصنوعی را تشخیص می دهد که آیا در یک اثر از هوش مصنوعی استفاده شده یا خیر. ابزارهای دیگری نیز هستند که برمبنای واژگان پر تکراری که توسط هوش مصنوعی استفاده می شود، متون بررسی می کند. ولی واقعیت این است که این ابزارها قابل اعتماد و کارآمد نیستند.
عضو هیات علمی ایرانداک با بیان اینکه هم اکنون همه به صورتی درحال استفاده از این ابزارها هستند، اظهار داشت: شاید به علت اینکه استفاده از هوش مصنوعی در پژوهش یک پارادایم جدید است این تقابل وجود دارد و من فکر می کنم در آینده استفاده از این ابزارها قابل پذیرش تر می شود.
وی ضمن اشاره به تغییر نسل اضافه کرد: با وجود نسلی که حتی اصلاً دست خط ندارد و نمی تواند روی کاغذ بنویسد، شاید بتوان در آینده ریل گذاری های مناسب را در این حوزه انجام داد.