به گزارش خط رند ۹۱۲، بررسی جدید محققان «دانشگاه مریلند» نشان داده است که فضاپیمای «دارت» ناسا، شکل و مدار قمر «دیمورفوس» را برای همیشه تغییر داده است.
به گزارش خط رند ۹۱۲ به نقل از ایسنا، مأموریت «دارت»(DART) ناسا یک مانور بزرگ با هدف دفاع سیاره ای بود.
به نقل از فیز، یک پژوهش جدید نشان داده است که وقتی فضاپیمای «آزمایش تغییر جهت سیارک دوگانه» یا «دارت»(DART) با قمر «دیمورفوس»(Dimorphos) برخورد کرد، این قمر به صورت قابل توجهی تغییر شکل داد و به ایجاد یک دهانه بزرگ و تغییر شکل چشم گیر آن منجر شد؛ تا جایی که قمر را از مسیر تکاملی اولیه خود خارج کرد.
فضاپیمای ۳۲۵ میلیون دلاری ناسا در سال ۲۰۲۲ خویش را با سرعت ۱۴ هزار مایل در ساعت به سیارک «دیمورفوس»(Dimorphos) کوبید تا نخستین آزمایش دفاع سیاره ای جهان را انجام دهد.
بیشتر بخوانید:
فضاپیمای ناسا خویش را به سیارک “دیمورفوس” کوبید
محققان این پروژه باور دارند که دیمورفوس امکان دارد در کوشش برای بازگشت به تعادل گرانشی با سیارک مادر خود به نام «دیدیموس»(Didymos)، به صورت آشفته ای آغاز به غلت خوردن کرده باشد.
«درک ریچاردسون»(Derek Richardson) استاد ستاره شناسی «دانشگاه مریلند»(UMD) و سرپرست یک گروه پژوهش پیرامون مأموریت دارت اظهار داشت: پیشبینی های اولیه ما قبل از برخورد در رابطه با این که چگونه دارت نحوه حرکت دیدیموس و قمر آنرا در فضا تغییر می دهد، در بیشتر موارد درست بود اما یافته های غیرمنتظره هستند که به عرضه تصویر بهتری از نحوه تشکیل شدن و تکامل یافتن سیارک ها و دیگر اجرام کوچک به مرور زمان کمک می کنند.
این پژوهش که به سرپرستی ریچاردسون انجام شد، مشاهدات قابل توجه بعد از برخورد را به تفصیل تشریح کرد و نتایج احتمالی را برای تحقیقات سیارکی آینده عرضه کرد.
یکی از بزرگ ترین شگفتی ها این بود که تأثیر دارت چقدر شکل دیمورفوس را تغییر داده است. به قول ریچاردسون، این قمر در ابتدا مایل بود و شکل یک همبرگر را داشت اما بعد از برخورد فضاپیمای دارت با آن، کشیده تر شد و به شکل یک توپ فوتبال درآمد.
ریچاردسون توضیح داد: ما انتظار داشتیم که دیمورفوس قبل از برخورد پراکنده شده باشد چونکه به صورت کلی معتقد بودیم بدنه مرکزی یک قمر به تدریج موادی را جمع می کند که از جرم اولیه مانند دیدیموس خارج شده است. این ایده به صورت طبیعی تمایل به تشکیل یک بدنه دارد که همیشه محور طولانی خویش را به سمت بدنه اصلی می گیرد اما نتیجه به دست آمده با این ایده در تضاد است و نشان داده است که چیز پیچیده تری وجود دارد. علاوه بر این، تغییر ناشی از برخورد در شکل دیمورفوس احیانا نحوه تعامل آنرا با دیدیموس تغییر داده است.
ریچاردسون تصریح کرد که باآنکه دارت فقط به قمر برخورد کرد اما قمر و جرم اصلی از راه گرانش به یکدیگر متصل هستند. زباله های پراکنده شده توسط فضاپیما در هنگام برخورد هم در تعادل به هم خورده بین قمر و سیارک آن نقش داشت و مدار دیمورفوس را به دور دیدموس کوتاه کرد. جالب اینجاست که شکل دیدیموس همان گونه باقی مانده و این نشان داده است که بدنه سیارک بزرگ تر به اندازه کافی محکم و سفت است تا بتواند شکل خویش را حتی به دنبال از دست دادن جرم حفظ کند.
به قول ریچاردسون، تغییرات دیمورفوس نتایج مهمی را برای تلاشهای اکتشافی آینده دارد؛ همچون مأموریت بعدی آژانس فضایی اروپا به منظومه دیدیموس که برای اکتبر ۲۰۲۴ برنامه ریزی شده است.
این گروه پژوهشی حالا منتظر هستند تا بفهمند که زباله های پرتاب شده چه زمانی از منظومه پاک می شوند، آیا دیمورفوس هنوز درحال غلتیدن در فضاست و چه زمانی ثبات پیشین خویش را به دست خواهد آورد.
این پژوهش در «Planetary Science Journal» به چاپ رسید.
منبع: rond912.ir
