خط رند ۹۱۲: یکی از موضوعات مهمی که دانشمندان روی آن تمرکز می کنند، جستجوی گزینه های غذایی پایدارتر و کمتر ظالمانه است. حالا، دانشمندان لابراتوار ملی لارنس برکلی با بهره برداری از پتانسیل ژنتیکی قارچ ها، رویکرد جدیدی برای تولید گوشت به وجود آورده اند.
به گزارش خط رند ۹۱۲ به نقل از ایسنا، قارچ ها پادشاهی متنوعی از موجودات هستند. ما به خاطر طعم های غنی و مزایای تغذیه ای که دارند، از آنها در غذاهای سنتی استفاده می نماییم. با این وجود، هیل-مینی (Hill-Maini)، مهندس زیستی و همکارانش با اصلاح ژنتیکی قارچ ها برای تولید ترکیبات خاصی که طعم و بافت گوشت را شبیه سازی می کنند، پا را فراتر گذاشته اند.
به نقل از آی ای، مطالعه آنها روی قارچ آسپرژیلوس اوری زایی (Aspergillus oryzae) متمرکز بود. این قارچ برای قرن ها در شرق آسیا جهت تخمیر نشاسته به محصولات مختلف برای آشپزی استفاده شده است. دانشمندان از سیستم ویرایش ژن کریسپر-کَس۹ (CRISPR-Cas9) استفاده کردند که قادر می باشد تغییرات دقیقی در ژنوم قارچ بوجود آورد.
این تغییرات شامل افزایش تولید «هِم» می شد که یک مولکول مبتنی بر آهن است که مسئول رنگ و طعم گوشت است. آنها همین طور سطوح ارگوتیونئین را زیاد کردند. ارگوتیونئین آنتی اکسیدانی است که فوایدی برای سلامت قلب و عروق دارد.
نتایج نشان داد قارچی که زمانی سفید رنگ بود، به رنگ قرمز تند تبدیل شد. این قارچ قرمز حالا می تواند با کمترین فرآوری به شکل برگر در آمده و بصورت همبرگر سرخ شود.
بهبود بافت و مشخصات غذایی قارچ
هیل-مینی، محقق فوق دکتری در دانشگاه کالیفرنیا برکلی می گوید: من فکر می کنم این یکی از جنبه های اساسی زیست شناسی مصنوعی است که ما از ارگانیسم هایی بهره می بریم که تکامل یافته اند تا در بعضی موارد واقعا خوب باشند.
کاری که ما می خواهیم انجام دهیم، این است که ببینیم قارچ چه چیزی می سازد و اهتمام نماییم قفل آنرا باز و تقویت نماییم. من فکر می کنم این یک زاویه مهمست که ما نیازی به معرفی ژن از گونه های بسیار متفاوت نداریم.
نوآوری در اینجا متوقف نمی گردد. راه هایی برای تطبیق خواص قارچ با محصولات گوشتی معمولی وجود دارد.
آنچه که این تحقیق را متمایز می کند، نه فقط نتایج آن برای مصارف آشپزی، بلکه تأثیر گسترده تر آن بر زیست شناسی مصنوعی و تولیدات زیستی است. این گروه با بهره گیری از پتانسیل ژنتیکی قارچ ها که جایگزین امیدوارکننده ای برای باکتری ها و مخمرها هستند، درهای پایدار جدیدی را گشوده اند.
یافته های این گروه در مجله Nature Communications انتشار یافته است.
منبع: rond912.ir
