به گزارش خط رند ۹۱۲، محققان یک ایمپلنت به اندازه ناخن کودک ابداع نموده اند که می تواند پس زدن عضو پیوندی در بدن انسان را زودهنگام تشخیص و جان بیمار را نجات دهد.
به گزارش خط رند ۹۱۲ به نقل از اینترستینگ انجینرینگ، بعد از پیوند یک عضو، بدن بیمار آنرا قبول می کند یا پس می زند. البته همه بیماران با مقدار پس زدگی عضو پیوندگی مواجه می شوند اما زمانیکه بدن انسان بشدت عضو را پس می زند و باید برای نجات جان بیمار آنرا از بدن خارج کرد، «پس زدگی شدید» رخ می دهد. همینطور نوع دیگری از بعد از زدن عضو پیوندی وجود دارد که این روند مزمن می شود، احیانا چند سال به طول بینجامد و واکنش ایمنی بدن نسبت به عضو جدید اندک اندک به بافت یا عضو پیوندی صدمه می رساند. الان یک بیوپسی که به صورت دوره ای برای ردیابی زودهنگام پس زدن عضو پیش از ظهور علایم قابل انجام است، به استاندارد طلایی برای شناسایی این امر تبدیل گشته است. اما محققان دانشگاه نورث وسترن دستگاهی ابداع نموده اند که اطلاعات دقیق در رابطه با وضعیت بهبود بعد از جراحی پیوند عضو را عرضه می کند. این ایمپلنت روی مدل موش های حیوانی آزمایش شده و می تواند به صورت مداوم اعضای پیوندی (در این آزمایش کلیه ها) را با رصد دمایشان ردیابی کند. هنگامیکه دمای عضو تغییر می کند، زنگ هشداری به موبایل یا تبلت فرد ارسال می شود. جان راجرز محقق ارشد این پژوهش می گوید: اگر پس زدگی عضو زودهنگام ردیابی شود، پزشکان می توانند درمان های متناسب را برای بهبود سلامت بیمار و پیشگیری از رد شدن عضو پیوندی در بدن انجام دهند. در بدترین موارد، اگر پس زدگی عضو پیوندی نادیده گرفته شود، جان بیمار به خطر می افتد. هرچه سریعتر بتوان ردشدگی را ردیابی و درمان را آغاز کرد، بهتر است. این سنسور به اندازه ناخن یک کودک با عرض ۰.۳، طول ۰.۷ سانتیمتر و ضخامت ۲۲۰ میکرون است. محققان ایمپلنت مذکور را روی لایه فیبری طبیعی کلیه قرار دادند که این عضو را در بر می گیرد و از آن محافظت می کند. سنسور مذکور طوری طراحی شده تا زیر لایه فیبری قرار گیرد و به کلیه بچسبد. دستگاه مذکور یک ترمومتر حساس برای ردیابی کوچک ترین تغییر دما و یک باتری سلولی سکه ای برای تأمین انرژی دارد. همینطور ایمپلنت با کمک فناوری بلوتوث به صورت مداوم داده ها را به دستگاههای خارجی منتقل می کند. این دستگاه می تواند تأثیر داروها، ریتم شبانه روزی، فعالیت و پس زدگی عضو پیوندی را رصد کند. تحقیق مذکور در نشریه ساینس انتشار یافته است.
منبع: rond912.ir
