به گزارش خط رند ۹۱۲ سرانه پستی یکی از شاخصهای توسعه یافتگی در کشورها به شمار می رود؛ این سرانه برای یک شهروند ایرانی، پنج مرسوله در سال است و طبق آمار بین ۴۰۰ میلیون تا یک میلیارد مرسوله پستی در ایران داریم که می تواند شامل خریدهای آنلاین هم باشد. با این وجود مدیرعامل شرکت پست می گوید که هنوز ما با جایگاهی که باید داشته باشیم، فاصله داریم.
به گزارش خط رند ۹۱۲ به نقل از ایسنا، محمود لیائی – معاون وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات و مدیر عامل شرکت ملی پست با حضور در خبرگزاری دانشجویان ایران، درباره مسایل مختلف در رابطه با حوزه پست و ارتباطات همچون افزایش مرسولات پستی در دوران کرونا، لزوم تحول دیجیتال در پست و نحوه غرامت برای مرسوله های پستی صحبت کرد که مشروح این گفت و گو را در ادامه می خوانید.
درباره میزان افزایش مرسولات پستی طی چند سال قبل به ویژه در دوران کرونا توضیح دهید.
زیرساخت و مبنای پست در گذشته عمدتاً مبتنی بر مرسولات پاکتی و کاغذی، مطبوع و نامه بوده و امانات و بسته های پستی، سهمی کمتر از ۱۰ درصد داشتند. پیش از کرونا، در شروع بحث تجارت الکترونیکی، کم کم این روند تغییر کرده و سال به سال افزایش امانات پستی نسبت به گذشته بیشتر شد، تا جایی که حالا ۹۰ درصد مرسولاتی که پست جابه جا می کند، امانت های تجارت الکترونیکی و بسته های پستی است تا پاکت نامه.
کرونا موجب شد این احساس نیاز بیشتر شود و به سبب ماندن مردم در خانه و تردد کمتر مردم در سطح جامعه، به صورتی قرار شد پست این جور را بکشد و شبکه پستی که زیرساختش برای چنین فعالیتی تامین نشده بود، زیر این دفعه سنگین رفت و تا حدودی هم تاوانش را داد، به طوریکه نزدیک به ۲۷ نفر از همکاران ما به سبب کرونا در این ایام فوت کردند و تلفات نیروی انسانی زیادی داشتیم، برخی هم بیمار شدند و البته توانستند سلامت خودرا به دست آورند. شاید اگر در این دوران شرکت پست به عرصه نمی آمد، به سبب حضور مردم در اجتماع، تلفات و مرگ ومیر آنها هم بیشتر می شد. اما خوشبختانه همکاران پستی ما در بحث کرونا، کارنامه خیلی خوبی به جا گذاشتند. ما الان به جایی رسیدیم که سال قبل ۲۵۲ میلیون مرسوله پستی در کشور جابه جا کردیم.
این عدد را در مقایسه با مقیاس جهانی چطور ارزیابی می کنید؟
این عدد شاید عدد بزرگی باشد، اما از نظر شاخص توسعه یافتگی عدد مناسبی نیست. جایگاه ما در دنیا، شاید در بین دوسوم آخر کشورها باشد. بطور معمول یکی از فاکتورهای توسعه یافتگی در کشورها، سرانه پستی آن کشور است. سرانه پستی در چین، ۱۸۰۰ مرسوله در سال برای هر نفر و در آمریکا ۱۲۰۰ مرسوله در سال است، در صورتیکه این تعداد مرسوله برای یک شهروند ایرانی، توسط شرکت ملی پست، ۳.۳ و توسط شرکت های دیگر پستی که در زمینه لجستیک فعالیت می نمایند، نهایتاً یک تا دو مرسوله است که مجموع را به سرانه پنج مرسوله در سال می رساند و این نشان میدهد ما به عنوان کشوری که از این بستر استفاده می نماییم، با آن جایگاهی که باید برسیم، خیلی فاصله داریم. سرانه ریالی پستی ما در سال قبل برای هر نفر، ۱۹ هزار تومان بود، یعنی هر ایرانی در سال ۱۹ هزار تومان هزینه پستی می دهد تا مرسوله اش جابه جا شود. با عدد و ارقامی که در جامعه با آنها مواجهیم و افزایش تعرفه ای که اتفاق افتاده، نهایتاً این عدد به ۳۰ هزار تومان می رسد که همچنان عدد خیلی کمی است.
چطور می توان مردم را به استفاده از خدمات پستی تشویق کرد؟
باید این فرهنگ در مردم ما جا بیفتد که با صرف هزینه بیشتر در زمینه پستی، شاید در مجموع، هزینه های مصرف خانوارشان خیلی کمتر شود. باید این فرهنگ در مردم ما جا بیفتد و بجای این که خودشان بخواهند یک مرسوله را جابه جا کنند یا درخواست خدمتی را از یک دستگاه داشته باشند، می توانند آنرا به پست بسپارند. پست باتوجه به جمیع جهات، می تواند خیلی به اقتصاد خانواده ایرانی کمک نماید، منتها به شرطی که فرهنگ سازی اش اتفاق بیفتد و بلوغش ایجاد شود که اهتمام کنند همه چیزشان را بوسیله پست تهیه کنند. برای مثال زندگی در چین بدون پست معنایی ندارد، همه شهروندان چینی، به دو چیز نیاز دارند؛ وی چت و علی بابا، زیرساخت علی بابا هم مبتنی بر پست است. یعنی اگر شما چیزی خریداری می کنید، درصورتی که پست وجود نداشته باشد، دریافت آن نا ممکن است. این که سرانه هر فرد در سال ۱۸۰۰ است، با تقسیم به روزهای سال نشان میدهد که روزانه برای هر شهروند پنج مرسوله ارسال می شود، حتی زمانی که بوسیله اپلیکیشن، نان خریداری می کنند، بوسیله شرکت های پستی جابه جا می شود. ما هم باید به آن فرهنگ برسیم که همه چیزمان را بتوانیم بوسیله پست و با هزینه پایین تر جابه جا نماییم.
در حرکت به سمت افزایش استفاده از خدمات پستی، رقبای بخش خصوصی را چگونه می بینید؟
مفهوم پست، چه شرکت پست و چه رقبای بخش خصوصی است؛ در ایران هم باید به آن سمت برویم. توان دولت در این حد نیست که بتواند همه سرویس ها را خودش به مردم بدهد، باید بستری فراهم گردد که شرکت های خصوصی به کمک دولت بیایند و از ظرفیتی که ایجاد می شود، نهایت استفاده را داشته باشند. در ایران هم به این سمت می رویم، اما بخش خصوصی ما هنوز آنقدر توان ندارد که این دفعه سنگین را بر عهده بگیرد.
برآوردی از میزان مرسولاتی که توسط شرکت پست و شرکت های خصوصی انجام می شود، دارید؟سهم شرکت ملی پست چقدر است و مرسوله های پستی امسال و سال قبل با سالهای قبل باتوجه به موضوع کرونا چقدر تفاوت داشته است؟
شرکت های خصوصی آمار دقیقی نمی دهند، اما باتوجه به رقبایی که داریم و آماری که شرکت های لجستیکی ارائه می کنند، بین ۴۰۰ میلیون تا یک میلیارد مرسوله پستی داریم، این مرسوله پستی می تواند شامل خریدهای آنلاین و حتی خریدهای سوپرمارکتی آنلاین هم باشد، این مفهوم را در کل دنیا پست می گویند، چه توسط بخش خصوصی و چه بخش دولتی.
سال گذشته ۲۵۲ میلیون مرسوله ارسال شد، پیش بینی ما برای امسال، رشد حدود ۲۵ درصد است. آمار مقایسه ای امسال نسبت به سال گذشته، برای تیر ماه نشان میدهد که در تیرماه ۱۴۰۱، در کل کشور ۱۵ درصد رشد مثبت ترافیکی داشتیم.
این در شرایطی است که در سالهای قبل به سبب حذف قبوض کاغذی و الکترونیکی شدن آنها، تعداد مرسوله ها کاهش پیدا کرد؟ با اینحال در دو سال گذشته، در حوزه مرسولات، صعود نسبی داشتید؟
بله و این کاهش خیلی شدید بوده است؛ تا چهار سال پیش، ۱۲۰ میلیون مرسوله پستی فقط به قبوض آب و برق و گاز اختصاص داشت، اما از زمانی که اپراتورها و شرکت های آب و برق، آغاز به ارائه سرویس الکترونیکی صورت حساب هایشان کردند و با حذف اینها عملا از ترافیک مرسولات کم شده و مردم به سمت بسته و امانت رو آوردند. نامه و کاغذ درصورت الکترونیکی شدن، به ایمیل و روش های دیگر ارسال می شود، اما برای بسته این امکان وجود ندارد.
این صعود نسبی با جابه جایی ۱۰ درصد پاکت و ۹۰ درصد بسته و امانت همراه بوده، اما الان در شهرستان ها و شهرهای کوچک، کماکان بحث کاغذ و قبوض کاغذی را داریم و هنوز حذف نشده است.
افزایش تعرفه در ماه های اخیر، تاثیری در مصرف مشترکان داشته است؟
با وجود این افزایش تعرفه ها، ما رشد ۱۵ درصدی را شاهد بودیم. شاید یکی از دلیلهای پایین بودن سرانه ما این است که تعرفه های ما واقعی نیست؛ یعنی دولت یا شرکت ملی پست به نمایندگی از دولت، توان این را ندارد که بتواند زیرساخت هایش را توسعه داده که سرویس بهتری عرضه نماید. این مساله ما را محکوم کرده بود که با همان عدد و ارقام کم، کار نماییم.
یعنی شما فکر می کنید حالا خدمات مناسبی ارائه نمی شود؟
اگر تعرفه های پستی واقعی شود، سهم ترافیکی پستی باید به یک میلیارد مرسوله برسد. خدمات هم از نظر کیفیت هم از نظر کمیت؛ اگر تعرفه های ما واقعی شود، سهم ترافیکی پستی باید به یک میلیارد مرسوله برسد، که شدنی است. اما زیرساخت فعلی اجازه نمی دهد و ما هم اگر بخواهیم زیرساخت را تقویت نماییم، چون یک شرکت درآمدهزینه ای هستیم و دولت به ما از نظر بودجه ای کمک نمی کند، مجبوریم از درآمد جاری شرکت، هزینه زیرساخت و توسعه را بدهیم و به همین خاطر محکوم به درجا زدن شدیم.
تعرفه شرکت ملی پست با بخش خصوصی چقدر تفاوت دارد؟
تفاوت زیادی دارد، حدودا یک سوم و یک چهارم تعرفه شرکت های پست خصوصی است. حتی تعدادی از این شرکت ها، کالاهایشان را از مشتری تحویل می گیرند و برای ارسال، به شرکت پست می دهند، چون خودشان زیرساخت های لازم را برای ارسال ندارند، به ویژه در شهرها و روستاهای کوچک. شرکت ملی پست ملزم به ارائه خدمات به کل کشور است و باید همه روستاها را پوشش دهد، اما شرکت های خصوصی چنین زیرساخت لجستیکی ندارند و عمدتاً این موارد را به پست واگذار می کنند و چون هزینه های پستی پایین است، برایشان صرفه دارد.
در حال حاضر، پست همچنان زیان انباشته دارد؟ افزایش تعرفه ماه های گذشته چند درصد بوده است و فکر می کنید به جبران زیان انباشته کمکی می کند؟
بخشی از ضرر پستی به این خاطر بوده که شرکت پست ناچار بوده حجم مرسولات زیادی را با تعرفه های خیلی پایین جابه جا کند. بله نزدیک ۱۱۰۰ میلیارد تومان زیان انباشته داشتیم و ۴۶۰ میلیارد تومان هم زیان سال قبل بوده است. سال ۱۳۹۸ به بعد ما افزایش تعرفه نداشتیم و در نهایت دو ماه پیش، میانگین ۶۷ درصد افزایش تعرفه صورت گرفت. این عدد در بعضی تعرفه ها ۲۰ درصد یا در بعضی دیگر، ۱۱۰ درصد بود. از طرفی مبنای محاسبه در تعرفه جابه جا شد، قبلا مبنای محاسبه فقط وزن بوده، در تعرفه های جدید، بنا بوده وزن و حجم با هم بررسی شود. برای مثال ارسال کامیون های حاوی پنبه، ممکنست سبک باشند و وزنی نداشته باشند، اما حجم زیادی می گیرند. به همین خاطر به سمت محاسبه حجم و وزن با هم رفتیم که قیمت مرسوله، متناسب با حجم تعیین شود و نه فقط وزن، درحقیقت تلفیقی از وزن و حجم مد نظر قرار گیرد. اگر این اتفاق می افتاد ما ۱۹ درصد از درآمدمان اصلاح می شد، برای اینکه قسمتی از ضرر ما به همین خاطر بوده که ناچار بودیم حجم مرسولات زیادی را با تعرفه های خیلی پایین جابه جا نماییم. در صورتیکه هنوز این اتفاق نیفتاده و با وجود این که مصوب شده تعرفه ها واقعی شود، ما هنوز هم به اعمال تعرفه ترکیبی وزن و حجم مجاز نیستیم، بلکه فقط افزایش تعرفه مربوط به وزن اتفاق افتاده و ما هنوز برای این محاسبه حجم را در نظر نمی گیریم.
برآوردتان این است که با واقعی سازی تعرفه، زیان انباشته تا کی جبران شود و شرکت پست به سوددهی برسد؟
این زیان انباشته، به این زودی با این تعرفه ها جبران نمی شود؛ با این روندی که ما داریم، فقط یک سال طول می کشد که زیان سال قبل را جبران نماییم، به شرطی که همین روند ادامه پیدا کند، یعنی افزایش درآمد ۵۰ درصدی ما متناسب با افزایش ۱۵ درصدی ترافیک اتفاق بیفتد. اما عمده زیان انباشته به این خاطر است که دولت باید مابه التفاوت خدمات پایه پستی را پرداخت می کرد و هر سال هم در ضوابط اجرائی بودجه عددی را در نظر گرفته، اما دولت این مبلغ را به شرکت ملی پست پرداخت نکرده است.
یعنی چیزی مثل یارانه پستی؟
بله در مرسولات عادی و سفارشی پستی، دولت در اصل یارانه پرداخت می کند. دولت به دوش شرکت ملی پست این تکلیف را گذاشته که این خدمات را با قیمت های مصوب که خود دولت مشخص کرده عرضه نماید و درمقابل قسمتی از مابه التفاوت آن با قیمت تمام شده را در ضوابط اجرائی بودجه در نظر گرفته و پرداخت می کند، عمده زیان انباشته به سبب عدم پرداخت مابه التفاوت خدمات پایه پستی است که حدودا از سال ۱۳۹۷ تا کنون پرداخت نشده است. ۱۱۰۰ میلیارد تومان زیان انباشته داریم که ۸۰۰ میلیارد تومان بعلاوه ۱۵۰ میلیارد تومان سود مشارکت، عدم پرداختی دولت می باشد، یعنی پست ۹۵۰ میلیارد تومان از دولت طلبکار است.
این درآمد و هزینه باید به چه صورت ترتیب داده شود که به سود برسید؟
داریم برنامه ریزی می نماییم که در برنامه توسعه هفتم این فاصله را تا جای ممکن کم نماییم. نگاه مجلس و دولت به این روند دارد اصلاح می شود. تا الان نقش پست در زندگی مردم خیلی ملموس نبوده، اما الان با بحث راه اندازی تجارت الکترونیکی و جابه جایی مرسولات پستی مردم دیگر نمی توانند بدون پست زندگی کنند.
برای حرکت به سمت هوشمندسازی و تحول دیجیتال، چه اقداماتی انجام داده اید؟
تحول دیجیتال، فرآیندهای پستی را برای افزایش راندمان اصلاح می کند. فرآیندی وجود دارد که بطورمثال ممکنست اگر شما تحول دیجیتال را در آن صورت دهید، هم هزینه اش خیلی کمتر می شود هم خیلی سریع تر اتفاق می افتد. بیشتر هم فرآیندهای اداری داخل مجموعه پست مدنظر است. تحول دیجیتالی را اینطور در نظر بگیرید که قبلا یک نفر باید پشت باجه پستی می نشست، مشتری که می آمد بسته اش را به باجه تحویل می داد و آن اپراتور که پست باجه نشسته بود، بسته را وزن می کرد و متناسب با آن، در سیستم برایش برچسب مشخصات فرستنده و گیرنده را صادر می کرد و پرینت گرفته و روی مرسوله می زد و هزینه را دریافت می کرد، الان ما داریم به این سمت پیش می رویم که این اتفاقات خارج از باجه رخ دهد، یعنی فرستنده در خانه بتواند این پروسه را انجام دهد. ما بجای این که توسعه مان را به این سمت ببریم که باجه ها و دفاتر پستی زیاد شود، باجه را درخانه مردم می بریم، برای این کار هم از بخش خصوصی کمک می گیریم. بخش خصوصی باتوجه به آموزش ها و تعرفه هایی که ما به آنها می دهیم، کالا را تحویل می گیرد. برای این کار، خود مشتری از قبل به اپلیکیشن مراجعه نموده، با وارد کردن مبدا و مقصد و وزن مرسوله، برچسبی صادر می کند و اپراتور مرسوله را تحویل می گیرد و به مرکز توزیع، تحویل می دهد. این فرایند، یک تحول دیجیتال نسبت به گذشته است. درنهایت هم این تحول دیجیتال باید در همه فرآیندها رخ دهد.
هوشمندسازی فرآیندهای پستی، بین ۳۰ تا ۵۰ درصد کاهش هزینه و افزایش سرعت دارد. در بحث هوشمندسازی، همین پروسه را بصورت هوشمند در چهار عمل اصلی پست تسری می دهیم. ما در پست چهار عمل اصلی داریم؛ یکی قبول مرسوله که اسمش را قبول می گذاریم؛ دوم تجزیه مبادلات، به این صورت که همه کالاهایی که قبول شده، به نزدیک ترین مرکز تجزیه می رسد و به سمت مقصد توزیع می شود، دیگری رهسپاری است، بدین سان که مرسوله را در آن مرکز تجزیه تحویل می گیرد و به شهر مقصد می برد و وقتی به مقصد رسید، پروسه توزیع اتفاق می افتد. در این چهار عمل اصلی، نزدیک به ۳۰۰ مورد هوشمندسازی می تواند صورت گیرد که برای کاهش هزینه و افزایش سرعت، به ما کمک می کند؛ بطور معمول هوشمندسازی این فرآیندها، بین ۳۰ تا ۵۰ درصد کاهش هزینه و افزایش سرعت برای ما دارد.
با وجود اقداماتی که از جانب پست صورت گرفته، همچنان مردم شکایاتی دارند، مرسوله شان با تاخیر به آنها رسیده یا گرفتار لطمه شده است. آنها کجا می توانند این شکایات را پیگیری کنند؟
ما یک سامانه رهگیری داریم که می توانند مرسوله خودرا رهگیری کنند. طبق آمار سال گذشته، بیش از ۹۸ درصد مرسوله های ما با موفقیت توزیع شده است، یعنی کمتر از دو درصد توزیع ناموفق داشتیم. این توزیع های ناموفق مرسولات هم ممکنست دراثر مفقودی یا لطمه دیدگی و نرسیدن رخ داده باشد که یک موضوع طبیعی است. بین ۲۵۰ میلیون مرسوله ای که پست قبول کرده، حدود دو میلیون توزیع ناموفق داشتیم که عدد خیلی زیادی نیست و چه در ایران باشد یا در هر کشور پیشرفته دیگر، این یک عدد معمول است و هیچ وقت ۱۰۰ درصد مرسولات به دست گیرنده نمی رسد. بالاخره اتفاقات زیادی ممکنست رخ دهد. ما برای این مساله عددی را در نظر گفتیم و برایش غرامت پرداخت می نماییم. در قبال بیمه ای که مرسولات پستی دارند، آن عدد را به عنوان بیمه در نظر می گیریم و اگر مرسوله سالم نرسد، به عنوان غرامت به صاحب مرسوله پرداخت می نماییم.
طبق آمار سال گذشته، بیش از ۹۸ درصد مرسوله های پستی با موفقیت توزیع شده است.چطور می توان برای این غرامت درخواست داد؟
زمانی که فرد، مرسوله را به باجه تحویل می دهد، اعلام می کند که ارزش مرسوله چقدر است و آن مرسوله بیمه می شود و مبلغی که اظهار شده، درصورت مفقودی یا لطمه دیدگی، مبنا قرار می گیرد. این غرامت هم سیستمی داده می شود.
در چند ماه گذشته، شکایات پستی بیشتر درچه زمینه ای بوده است؟
عمده شکایات ما بیشتر به خاطر لطمه دیدگی است تا مفقودی. این لطمه دیدگی هم بطور معمول به سبب بسته بندی نادرست شرکت های طرف قرارداد اتفاق می افتد. برای مثل شرکتها بجای این که از کارتن های ضخیم و استاندارد استفاده کنند، از کارتن های غیر استاندارد استفاده می نمایند و این مساله موجب می شود که کالا هنگام حمل و نقل لطمه ببیند. تاخیر در مرسوله هم از دیگر شکایات است که یک موضوع طبیعی است.
در ارسال مرسوله های شرکت های اینترنتی، نقش شرکت پست چیست؟
بیش از ۹۰ درصد لجستیک این شرکتها را پست انجام می دهد، چون خودشان این زیرساخت را ندارند.
در این شرایط، بحث خسارت بر عهده پست است؟
اگر مرسوله ای پشت باجه پست تحویل شود، پرداخت غرامت آن بر عهده پست است. ما نرم افزاری تحت عنوان جامع قبول داریم، که در سراسر کشور، برای فروش اینترنتی یا بوسیله باجه یکسان است. اگر شخص ارسال کننده وارد نرم افزار جامع قبول شود، وزن و بیمه و همه چیز مشخص است، اما اگر در این سیکل قرار نگیرد، پست وظیفه ای در قبال آن ندارد.
در خریدهای اینترنتی و اینستاگرامی، این خسارت توسط چه کسی پرداخت می شود؟
اگر کالایی بوسیله پست ارسال شود، ضامن پست است. به شرطی که ارسال کننده آن کالا را بیمه کرده باشد، بدین سبب فروشنده مرسوله باید مطمئن باشد، چون پست فقط جابه جایی را انجام می دهد.
بیمه برای دریافت غرامت، چه میزان هزینه دارد؟
یک بیمه تحت عنوان بیمه الزامی وجود دارد که با ۸۰۰ تومان، کالا را تا ۸۰۰ هزار تومان حمایت می کند، اما بیمه اظهارشده باتوجه به ارزش محتوی مرسوله تا سقف ۲۰ میلیون تومان در نظر گرفته شده است. فعال کردن بیمه اظهارشده، بستگی به شرکت طرف قرارداد دارد، بطورمثال پیج اینستاگرامی که از آن خرید می کنید، باید موظف شود کالا را بیمه کند که اگر کالا لطمه دید، بوسیله شرکت پست غرامت پرداخت گردد. ما باید فرهنگ مردم را به سمت خریدهای شفاف تجارت الکترونیک ببریم. متاسفانه الان عمده تخلفات در ارسال فروش های اینترنتی، بوسیله اینستاگرام است، چون معین نیست شخصی که از آن خرید می کنید، پیجش واقعی یا فیک است، نهایتاً پست هایش یک تعداد لایک خورده، مگراینکه از پیش از آن پیج خرید کرده باشد. اگرنه از کسی که نمی شناسید، جنسی می خرید که اگر حتی آن جنس را به شما تحویل ندهد، دست شما به هیچ چیز جز یک پیج و نهایتاً یک شماره تلفن بند نیست.
بیمه اظهارشده باتوجه به ارزش محتوی مرسوله تا سقف ۲۰ میلیون تومان در نظر گرفته شده است که حق بیمه ۲۰ هزار تومانی دارد.سقف بیمه ۲۰ میلیون تومان برای شخص ارسال کننده چقدر هزینه دارد؟
به ازای هر میلیون تومان بیمه، ۱۰۰۰ تومان باید پرداخت گردد، یعنی سقف آن تا ۲۰ میلیون تومان، حق بیمه ۲۰ هزار تومانی دارد. البته بطورمثال برای ارسال تعدادی از کالاها مانند زعفران، درخواست افزایش سقف بیمه به ۱۰۰ میلیون تومان را هم دارند، اما این کار برای شرکت پست، توجیه اقتصادی ندارد و درآمدهای ما را به شدت کم می کند. هرچند به دنبال راهکار هایی برای این کار هستیم.
اقدامات شرکت پست با شرکت های دانش بنیان، شامل چه مواردی می شود؟
بخشی از شرکتها از ما خدمات لجستیک می گیرند، همین طور می توانیم ادعا نماییم یکی از شرکت های پیشرو دولت در زمینه استفاده از توان بخش خصوصی و شرکت های دانش بنیان هستیم. نمونه اش رویدادی بود که دو ماه پیش در موزه ارتباطات انجام شد و بیش از ۴۰ شرکت دانش بنیان را دعوت کردیم که محصولات و خدمات خودرا در زمینه پست نمایش گذاشتند. در همه فرآیندهای پستی، از این توان استفاده شده، برخی از خدماتمان را این شرکتها انجام می دهند، برای مثال یک شرکت دانش بنیان از اصفهان، الگوریتم هوشمندسازی توزیع مرسولات پستی خودرا به ما فروخت که بواسطه آن می توان هزینه و زمان ارسال مرسولات را کم کرد. تا الان با ۸۰ شرکت دانش بنیان قرارداد بستیم و بنا داریم این عدد را به ۳۰۰ برسانیم.
منبع: rond912.ir
