به گزارش خط رند ۹۱۲ گروهی ازمحققان نوعی مخاط مصنوعی ابداع نموده اند که قابلیت آنتی میکروبیال آن از نمونه واقعی هم بیشتر است.
به گزارش خط رند ۹۱۲ به نقل از نیواطلس، مخاط نقشی کلیدی در بدن انسان دارد. حالا تعدادی از پژوهشگران دانشگاه MIT نسخه ای از مخاط مصنوعی ابداع نموده اند و نشان داده اند که خاصیت آنتی میکروبیال تأثیرگذاری دارد که حتی از نمونه واقعی بیشتر است.
مخاط روی سطوحی از بدن را می پوشاند که با دنیای خارجی در تماس است مانند بینی، دهان، گلو و مسیر گوارشی. این ماده بافت های حساس را مرطوب نگه می دارد و نقش مهمی در محافظت از بدن انسان در مقابل تهدیدهای خارجی مانند باکتری ها دارد.
محققان دریافته اند موسین (پروتئین هایی که مخاط را تشکیل می دهند) قادر به تداخل با چند قابلیت حیاتی در باکتری هستند مانند توانایی برقراری ارتباط با یکدیگر، تولید مواد سمی و چسبیدن به سلول های میزبان. تولید مجدد این توانایی ها می تواند مواد آنتی میکروبیال مفیدی ایجاد نماید که احتمال کمتری دارد مقاومت آنتی بیوتیکی در باکتری ها به وجود بیاورند.
لورا کیسلینگ محقق ارشد این پژوهش می گوید: ما واقعاً دوست داریم بفهمیم چه خصوصیت هایی از مو سین برای فعالیت آنها مهم می باشد و از آنها تقلید نماییم. بدین سان بدن انسان میتوان مسیر بیماری زایی میکروب ها را مسدود کند.
اما در این راه یک چالش وجود دارد. موسین ها به شکل برس های پلیمری بلند و باریکی هستند که شامل ستونی از آمینو آسیدها با مولکول های شکر به اسم گلیکان در کناره ها هستند. این حجم بزرگ و شکل پیچیده پروتئین ها، ساخت آنها را برای دانشمندان دشوار کرده است.
در تحقیق جدید، پژوهشگران از متد جدیدی برای تولید مخاط استفاده نمود. آنها با استفاده از یک کاتالیزور مبتنی بر تنگستن، یک حلقه کربن را در یک مولکول خطی که حاوی پیوند دوگانه کربن-کربن است، باز کردند. نکته مهم، این پیکربندی پیوندهای دوتایی cis است، یعنی جایی که اتم های کربن گروه های شیمیایی را از یک طرف متصل کرده اند. این در تضاد با تنظیمات «ترانس» است که در آن گروه ها در دو طرف مخالف ظاهر می شوند.
تنظیمات cis شباهت بیشتری به شکل طبیعی موسین ها دارد و سبب می شود آنها در آب بهتر حل شوند. در آزمایش های بعدی محققان موسین های مصنوعی را در مقابل سموم ساخته شده توسط باکتری های عامل وبا قرار دادند. آنها دریافتند که نه تنها پلیمرهای مصنوعی cis در جذب آن سموم بهتر از ترانس هستند، بلکه حتی از موسین های طبیعی هم بهتر عمل می کنند.
پژوهش مذکور در ژورنال ACS Central Science انتشار یافته است.
