به گزارش خط رند ۹۱۲ محققان در پاسخ به نگرانی در مورد واکسن های mRNA اعلام کردند: این واکسن ها حاوی ویروس زنده نیستند و خطر ایجاد بیماری در فرد واکسینه شده را ندارند و به هیچوجه بر DNA و ژن ها تاثیر نمی گذارند.
به گزارش خط رند ۹۱۲ به نقل از موسسه ملی تحقیقات سلامت ایران، برای تحریک پاسخ ایمنی، در خیلی از واکسن ها میکروب ضعیف یا غیرفعال را وارد بدن می کنند ولی mRNA که نوع جدیدی از واکسن ها برای محافظت در مقابل بیماریهای عفونی هستند، به سلولها می آموزند که چگونه پروتئینی بسازند که سبب ایجاد پاسخ ایمنی در داخل بدن شود. این پاسخ ایمنی، که آنتی بادی تولید می کند، همان چیزی است که در صورت ورود ویروس واقعی به بدن، ما را از مبتلا شدن محافظت می کند. حال سوال این است واکسن های mRNA چه هستند و آیا این واکسن ها به ژن دریافت کنندگان واکسن صدمه می رسانند؟ شواهد موجود دراین زمینه نشان میدهد واکسن های mRNA دارای رشته هایی از ماده ژنتیکی به نام mRNA در داخل یک پوشش خاص است. این پوشش از mRNA در مقابل آنزیم های بدن محافظت می کند تا تجزیه نشود. واکسن های mRNA دستورالعمل هایی را برای سلول های ما ایجاد می کنند تا پروتئین بی ضرر بسازند. بعد از آن که قطعه پروتئین ساخته شد، رشته mRNA شکسته می شود و با بهره گیری از آنزیم های موجود در سلول تجزیه می شود. هنگامی که پروتئین یا آنتی ژن در سطح سلول نشان داده می شود، سیستم ایمنی بدن آغاز به تولید آنتی بادی و فعال سازی سلول های T می کند تا از آنچه فکر می کند عفونت است، جلوگیری کند. این آنتی بادی ها خاص ویروس کووید-۱۹ هستند، به این معنا که سیستم ایمنی بدن برای محافظت در مقابل عفونت در آینده آماده شده است. در آخر روند، بدن ما یاد گرفته است که چگونه از عفونت در آینده محافظت کند. محققان برای دهه ها در حال بررسی و کار با واکسن های mRNA بوده اند. مانند همه واکسن ها، واکسن های mRNA پیش از اینکه مجاز به استفاده باشند، از نظر ایمنی دقیق آزمایش شده اند. فناوری mRNA جدید است، اما ناشناخته نیست. آنها بیشتر از یک دهه مورد مطالعه قرار گرفته اند. واکسن های mRNA قبلاً برای آنفلوانزا، زیکا، هاری و سیتومگالوویروس بررسی شده است و حقایقی راجع به آنها وجود دارد: ۱. واکسن های mRNA حاوی ویروس زنده نیستند و خطر ایجاد بیماری در فرد واکسینه شده را ندارند. ۲. mRNA هیچگاه وارد هسته سلول یعنی جایی که ماده ژنتیکی وجود دارد نمی گردد. ۳. آنها به هیچ وجه بر ماده ژنتیکی و ژن های ما تاثیر نمی گذارند و با آن ارتباط برقرار نمی کنند. علاوه بر این، واکسن های mRNA در مقایسه با انواع دیگر واکسن ها دارای مزایای مختلفی همچون استفاده از یک عنصر غیرعفونی، زمان تولید کوتاه تر و پتانسیل برای هدف قرار دادن بیماریهای متعدد، هستند. واکسن های mRNA را می توان در آزمایشگاه با بهره گیری از الگوی DNA و مواد موجود به آسانی تهیه کرد. این بدان معناست که فرایند می تواند استاندارد و مقیاس بندی شود و سبب تولید سریعتر واکسن نسبت به روش های سنتی شود. واکسن های mRNA به سبب قدرت بالا، ظرفیت توسعه سریع و پتانسیل ساخت با هزینه کم و تجویز بی خطر، جایگزین امیدوار کننده ای برای رویکردهای متداول واکسن هستند. نتیجه مطالعات نشان می دهد واکسن های mRNA به سلول های ما می آموزند که چگونه پروتئینی بسازند که سبب ایجاد پاسخ ایمنی در داخل بدن شود. واکسن های mRNA حاوی ویروس زنده نیستند و خطر ایجاد بیماری در فرد واکسینه شده را ندارند. همینطور آنها به هیچ وجه بر DNA و ژن ها تاثیر نمی گذارند و با آن ارتباط برقرار نمی کنند پس نگرانی در مورد صدمه به ژن ها وجود ندارد.
منبع: خط رند ۹۱۲
