به گزارش خط رند ۹۱۲ پژوهشگران دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست دانشگاه صنعتی امیرکبیر به پیاده سازی نرم افزاری برای مسیریابی در ایستگاه های راه آهن دست پیدا کردند که با اضافه کردن قابلیت صوتی در آن، نابینایان از این نرم افزار می توانند برای مسیریابی بهره مند شوند.
به گزارش خط رند ۹۱۲ به نقل از ایسنا، محمدامین سهرابی از برگزیدگان چهارمین دوره جایزه نوآوری و تحقیقات اتحادیه بین المللی راه آهن ها (UIC) طراحی اپلیکیشن برای مسیریابی در ایستگاه های شلوغ و خیلی بزرگ راه آهن را از دستاوردهای تحقیقاتی خود نام برد و اظهار داشت: معمولاً افراد در اماکن شلوغ و بزرگ نمی توانند مسیر خویش را ادامه دهند و یا گم می شوند، ازاین رو طراحی سیستمی برای هدایت این افراد بسیار ضروری می باشد.
وی با اشاره به اینکه عملکرد این اپلیکیشن برنامه مسیریابی ویز (WAZE) است، تصریح کرد: بخشی به نام “واقعیت افزوده” به این برنامه کاربردی افزوده شد، به صورتی که با استفاده از دوربین گوشی همراه مسیر مورد نظر فرد نشان داده می شود. این برنامه کاربردی در خیلی از اماکن کاربرد دارد؛ بعنوان مثال در بیمارستان ها که یکسری خطوط راهنما با رنگ های مختلف بر روی زمین کشیده شده است، با استفاده از این نرم افزار می توان مسیر مورد نظر را پیدا کرد. البته در ایستگاه های راه آهن، خطی روی زمین نیست؛ اما با استفاده از دوربین و این برنامه، یکسری خط روی زمین فرض می شود که اگر این خطوط دنبال شوند، فرد به درستی به مقصد خود می رسد.
سهرابی با اشاره به اینکه اگر ۸۰ خط در ایستگاه های راه آهن وجود داشته باشد، این برنامه شخص را تا سکو و واگن موردنظر راهنمایی می کند، خاطرنشان کرد: همینطور امکانات دیگری مانند نقاط مختلف ایستگاه از رستوران تا اطلاعات و انتظامات در این اپلیکشین مشخص است و فرد با به کارگیری آنها می تواند به راحتی به مقصد برسد.
مجری طرح ارتباط صوتی را همچون خصوصیت های این برنامه کاربردی نام برد و اظهار نمود: از این طریق مسیریابی برای نابینایان تسهیل می شود. فرد نابینا با استفاده از مسیریابی صوتی می تواند به مقصد برسد.
به گفته وی، با اسکن کردن بلیت توسط نابینایان و یا خواندن کد بلیت، اپلیکیشن مبادرت به شناسایی و تأیید این کد می کند و از این طریق مسیر در ایستگاه راه آهن را به فرد نابینا عرضه می دهد.
این محقق دانشگاه صنعتی امیرکبیر با اشاره به اینکه در این برنامه کاربردی از GPS (مکان یاب جهانی) استفاده شده است، افزود: از آنجایی که GPS در مکان های بسته نمی تواند آدرس دهی کند، از سیستمی دیگر به نام (LPS) یا مکان یاب محلی استفاده شد که برای این منظور تعدادی سخت افزار در ایستگاه نصب می شود تا هم سرعت پردازش مسیر و هم دقت آن تا حد نیم متر افزایش یابد و خطایی نداشته باشد.
این طرح با راهنمایی دکتر فریدون مقدس نژاد عضو هیأت علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر و کریمی از پژوهشگران برتر اجرایی شده است.
